‘208 IT WAS GREAT’ by ALAN BAILEY

If we think back, we all, and I mean those of my readers between 53 and 65, have listened underneath the blanket in silence and secretly to the sounds coming from our tranny in the late fifties and sixties. Often in the late evening and early night hours when our transistor radio was tuned to a radiostation which was coming in often ‘in the fading’. The reason why most of us were tuned to ‘208’ is given free in the title by the author of a new book: ‘208 it was great.’

With far more pleasure we listened to the programs presented by those who were more attractive to listen to than those who tried to bring us their music on stations like the BBC or the public broadcasters in the Netherlands in those days. When I heard the name Alan Bailey and the news that finally a new book would be published about the legendary Radio Luxembourg my transistor radio suddenly started to shine again. Don’t forget it’s already 14 years ago we listened for the last time, by satellite, to Luxembourg and the international service.

Bailey was 'in the London studios' and so a good inside story could be expected. Born in 1938 in Hemel Hempstead in Hertfordshire he went at a later stage to a secondary modern school were he became a member of the school camera club. That means he had a great interest in film making as well as broadcasting. His first job after school was as a cinema projectionist at the local Luxor Theatre. When in the British Army 'Her Majesty' sent him out to Germany where he listened a lot to '208' and was caught by the impact of the stations and presenters. Was there a future for him? In 1958 he decided to go for a job and eventuallybecame a studio technician and producer in the Luxembourg studio's in London. He stayed with 'The station of the stars' up till 1975.

Alan Bailey has published a book: '208 it was Great' an affectionateAnecdotal Journey Between 1958 and 1975'. This 121 pages book brings not only the inside story from Bailey but also a lot of very exclusive photographs, both in colour and black and white. Most of them not seen before in any publication. And so this publication brings us in word and picture a very honest and beautiful glance into the past of 'the great 208'.

After the introduction about his own youth Bailey gives us a description about the very early years in thehistory of the station and technical info about the transmitter plant in Luxembourg. I went there again early 2005 and it was asif I saw myself back in the 'museum building'. In a very amusing way Alan goes on to tell how he first went to the small building in Hertford Street,London. Of course, in those days, the greater part of the programs were prerecorded and shipped to the Grand Duchy. Very soon after starting to read this book the reader will be thinking is this the History of Radio Luxembourg? No, and I don't think Bailey had pretensions to do so. He wanted to give an inside story about what happened before and during recording programs for 'the Great 208'.

Many secondary jobs were done in the studio's. Of course artists came in to do promo's, interviews and record songs. The studio's were also used to make productions for companies like Redifussion Records. Everyone in our generation remember the flexi discs released by Readers Digestamong others. It was Bailey who recorded the master tapes for along, long time. Also he tells us a lot of technical information, for instance 'how to make an excellent echo effect.'

As told, a lot of artists often visited the studio's and the young Bailey was warned that singer Connie Francis was known as a man-eater. A very good chapter in the book is the one in which the writer gives his opinion about several of the presenters who have worked on Radio Luxembourg between 1958 and 1975. Of course there are several who had also an offshore past before going to Radio Luxembourg,! Names to remember like Tony Blackburn, Chris Denning, Paul Kaye, Roger Day and of course Kenny Everett.

Alan doesn't forget to tell about how the deejays outwitted each other with practical jokes. And I can tell you it can be compared with those which happened in the history on Offshore Radio. Don’t forget that from the mid sixties many of the programs came from the Grand Duchy and the deejays lived together for a longer period and all had to fight for a place in the ‘family’.

‘208 it was great’ by Alan Bailey is a very beautiful update to the earlier publications on the history of this famous radio station; it’s written from the heart by the author and for me the book was not thick enough.

The price, including postage worldwide is 10.75 Pound. More info:

radio208@hotmail.co.uk

www.208itwasgreatradioluxembourg.co.uk

HANS KNOT

‘208 IT WAS GREAT’ DOOR ALAN BAILEY

Wat hebben we, en dat heb ik het over de lezers tussen de leeftijd van pakweg 45 en 65 jaar, toch vaak onder de dekens stilletjes en vooral in het geheim, gekluisterd liggen luisteren naar onze transistorradio. Vaak tot in de nachtelijke uren en ik denk dat het merendeel van dit transistoren in de donkere uren was afgesteld op het station dat vaak zo lekker in de fading op onze ontvanger binnenkwam. De reden dat het merendeel op de ‘208’ was afgesteld geeft de auteur van bovengenoemd boek in zijn titel al aan: ‘It was great’. Met veel plezier luisterden we naar de uitzendingen van presentatoren die ons veel meer aantrokken dan de gelouterde namen die via de Nederlandse omroepen te beluisteren waren. Toen de nam van Alan Bailey viel en het gegeven dat er eindelijk weer een publicatie over Radio Luxembourg uit zou komen begon mijn oude transistor meteen weer te glimmen. Immers is het al 14 jaren geleden dat onze ‘Great 208’ voor het laatst de signalen van de internationale service verspreidde. Bailey is er een die dicht bij huis zijn verhaal kon gaan maken. In 1938 werd hij in Hemel Hempstead in het graafschap Hertfordshire geboren. Op de middelbare school bleek er een enorme interesse te zijn voor de wereld van de omroep en de filmindustrie en werd hij dus ook lid van de camera club op school.Nadat hij zijn school had volbracht was zijn eerste job er een in een lokale bioscoop, het Luxor Theater. De trek naar de bioscopen ging snel achteruit door de enorme opkomst van het bingospel in Engeland als wel de opkomst van de televisie. Het zou enige jaren duren maar ook Alan werd opgeroepen voor militaire dienst en gelegen in Duitsland was Bailey al snel verknocht door veelvuldig te luisteren naar Radio Luxembourg. Hij was dermate onder de indruk dat hij in 1958 besloot te solliciteren naar een baan in de studio’s in London, hetgeen hem tot en met 1975 bond aan ‘The Station of the Stars.’

In eigen beheer heeft Alan Bailey nu het boek ‘208 it was Great’an affectionate Anecdotal Journey Between 1958 and 1975’ uitgebracht, dat alleen via internet leverbaar is. Het 121 pagina dikke werkje heeft niet alleen het verhaal van Bailey maar ook diverse prachtige en zeer exclusieve foto’s in zwart wit en kleur, voornamelijk door hemzelf gemaakt. En dus geeft dit zowel in tekst als beeld een heel eerlijk en heerlijk overzicht van wat een producer annex technicus zoal in zijn loopbaan bij Radio Luxembourg heeft kunnen beleven.

Na een introductie over zijn eigen jeugd en de beschrijving van de beginjaren van Radio Luxembourg, waarbij ik mezelf weer terugzag in het oude zendcomplex, verhaalt Bailey op een prachtige manier hoe hij voor het eerst als werknemer het toch wel kleine gebouw van Radio Luxembourg aan Hertfordstreet in London binnentrad. Immers een groot deel van de programma’s in vooral de jaren vijftig werd daar in de studio’s opgenomen. Dan komt ook vrij snel naar boven dat er veel meer was dan alleen het geluid op de ‘Great 208’, dat er werd geproduceerd in het gebouw. Tal van nevenactiviteiten die in de studio’s gebeurden worden anekdotisch maar tevens té fragmentarisch omschreven. Ontmoetingen met artiesten, hoe de studio’s ook werden gebruikt voor andere ondernemingen, waaronder Redifussion Records. Een ieder van de eerder genoemde leeftijdscategorie heeft ze wel eens gezien, de reclameplaatjes van Readers Digest. Bailey was er bij betrokken dat ze werden opgenomen. Hij komt ook met de mooiste verhalen op technisch gebied, ondermeer hoe je ‘echo’ optimaal kunt produceren.

Anekdotes genoeg in het boek, waaronder nooit opgeloste. Zo gaat het verhaal dat aan het begin van de Tweede Wereldoorlog de meest unieke platen uit de discotheek in het park bij de studio’s in Luxemburg werden begraven. Nooit is duidelijk geworden of het verhaal juist is omdat er nadien nooit meer naar gezocht is.

De artiesten kwamen er veelvuldig waarbij de jonge Bailey direct gewaarschuwd werd voor Connie Francis die een mannenverslinder zou zijn. Er is een uitstekend hoofdstuk terug te vinden over een groot aantal deejays die in de loop der jaren samen hebben gewerkt met de auteur van het boek waarbij Alan Bailey soms heel duidelijk zijn eigen herinnering neerzet. Daaronder tal van deejays die ook een duidelijk zeezenderverleden achter de rug hadden alvorens naar Luxembourg te gaan. Ook gaat hij niet om de harde grappen heen die de deejays onderling met elkaar uithaalden, te vergelijken met de grappen die op zendschepen werden uitgehaald. Immers ook de deejays in Luxemburg waren van huis en vormden in The Grand Dutchy een hechte leefgemeenschap waar je voor je plek moest vechten en toch de vrede diende te bewaren.

‘208 it was great’ door Alan Bailey is een hele mooie aanvulling op het eerder gepubliceerde schaarse materiaal inzake de geschiedenis van het fameuze radiostation, mede vanwege het gegeven dat het vanuit het hart van het station door de auteur werd geschreven. Voor mij had het boek 500 pagina’s dik mogen zijn.

De prijs van het boek is 10.75 Pond inclusief verzendkosten. Meer info radio208@hotmail.co.uk

www.208itwasgreatradioluxembourg.co.uk

HANS KNOT