Het is al meer dan twee jaar geleden dat deze publicatie van Cor Gout is verschenen bij uitgeverij Aprilis. En als ik de naam ‘Aprilis’ noem dan is het gegarandeerd een boek waarin ultiem aandacht is besteed aan uitvoering en illustraties. Destijds is deze publicatie bij mij aan de neus voorbij gegaan, simpelweg omdat ik het te laat had opgepakt. Recentelijk werd het me duidelijk dat dit prachtboek tegen een schappelijke prijs was te bestellen bij de Stichting Media Communicatie in Amsterdam, die het 167 pagina’s dikke, in harde kaft gebonden boek kan leveren voor een prijs van 14 EURO, en dat is inclusief verpakking en verzendkosten binnen Nederland.
Cor Gout, Hagenees van afkomst, verhaalt in ettelijke hoofdstukken over zijn belevenissen inzake de muziekindustrie, verdeelt over diverse decennia. Zo weet hij tot in detail te vertellen over vroege optredens in Nederland van The Pretty Thing en The Small Faces, weet hij lyrisch te schrijven hoe hij een ouderwetse draaitafel gered heeft uit een oud radiomeubel. Ook neemt hij ons mee naar het Kurhaus (oude stijl) in
Scheveningen
alwaar hij ‘Boom Boom’ Cannon destijds heeft zien optreden. Eén van de
sentimentele hoofdstukken is wel de beschrijving hoe het ‘Appieorkest’
werkte. Iedereen boven de vijftig jaar herinnert zich nog wel een bezoek
aan de ijssalon, dan wel lunchroom, waar niet alleen ijs en frisdrank
was te verkrijgen maar vertier kon worden gezocht via jukebox en de
zogenaamde ‘Bimbo Box’ van de Duitse firma Steiff. Aapjes die op muziek
zich staties bewogen. Maar Cor liet me ook teruggaan naar de begin jaren
zeventig toen ik een van de drie LP’s van Shocking Blue kocht. Zijn
bewondering voor de helaas te vroeg gestorven Mariska Veres komt
duidelijk naar boven. Maar jaren eerder, ik dacht dat het 1964 was, was
er een andere Hagenees. Onderdeel van de Indo Rock was het Rein de Vries
die ons huilebalkend herinneringen aan ‘Patsy’ voorbij liet komen. Een
prachtig portret van deze zanger is door de auteur neergezet. Via ‘op
zoek naar verloren teenagers’ kwam ik op het strand van Scheveningen
terecht met Cor Gout. Een hoofdstuk van zijn boek dat als een ‘ode’ kan
worden gezien van dat wat al op muziekgebied vanaf zee kwam in de jaren
zestig en zeventig van de vorige eeuw.Dagboekaantekening 10-1-1964
‘Vandaag de aantekeningen van het Radio Veronica-bezoek uitgewerkt voor het VCL-Nieuws van februari. Het stuk met de getallen in een beetje stijf, maar zeker nodig om een beeld van een commercieel radiostation op te roepen. Ik ben bang dat het stuk te lang is voor één nummer van de schoolkrant. Heb Pim erover gebeld. Hij zegt dat we een gedeelte (bijvoorbeeld over Joost de Draaier) kunnen losmaken en apart in het maartnummer plaatsen. Dat zou jammer zijn, want als krent in de pap werkt het fragment goed, maar voor een krant apart heeft het te weinig gewicht, vrees ik. Maar als het moet dan moet het. Verder drukte Pim het om mijn hart de precieze ligging van de studio (Zeedijk) niet in het stuk aan te geven, maar dit te omschrijven. Dit in verband met de illegaliteit van de zender een ongewenste toeloop van de fans.
Ik zou me eraan houden. De tekst die ik voor het schoolblad opstelde was de volgende:
‘Uit de koers met Radio Veronica’
In het hartje van Hilversum, naast het groentestalletje van Ome Jan, staat een onopvallend gebouwtje, dat allerminst op een radiostudio lijkt. Nadat we waren binnen gegaan hadden we eerst een gesprek met de productieleider van Radio Veronica, Tony Vos, in een klein kantoortje, tussen de rattelende tikmachines.
Wij vroegen de heer Vos eerst naar de aard van de programma’s van het radiostation. Hij legde ons uit dat Radio Veronica twee soorten programma’s kent: eigen en gesponsorde programma’s. De eigen programma’s worden verzorgd door een eigen staf van zeven man, die ieder verantwoordelijk zijn voor de programma’s. De sponsors zorgen voor hun eigen programma’s. Dezen worden opgenomen in aparte studio’s die geheel ingericht zijn om reclameprogramma’s op te produceren. De prijzen van zulke
programma’s
lopen van f 500,-- per vijftien minuten door de week tot f 625,-- per
vijftien minuten in de weekends. Dan kent Veronica ook nog de welbekende
reclamespots. Ook dezen worden grotendeels verzorgd door de sponsors
zelf, maar worden uiteindelijk door de programma’s van Veronica heen
gemixt. (Prijs per seconde maandag t/m vrijdag f 12,-- en zaterdag en zondag f 15,--).
Onze tweede vraag was hoe een programma in onze huiskamer komt. Dat blijkt als volgt te gaan: alle programma’s worden minstens tien dagen van tevoren opgenomen en naar het schip Veronica voor de kust van Scheveningen verzonden. Daar aan boord bevindt zich een ploeg technici, die om de week afgelost wordt en de programma’s de lucht inzendt. Dagelijks ontvangt Radio Veronica tientallen bandjes van particulieren met de bedoeling deze uit te zenden, waar men uiteraard niet op in kan gaan. Ook ontvangst de administratie per dag vijfhonderd verzoekjes voor de verschillende verzoekprogramma’s.
Met betrekking tot de opbouw van de dagprogramma’s liet Tony Vos zich kennen als een voorstander van uitzendingen op vaste tijden en dagen. Een rotsvast principe van hem is: ‘Alles doen wat Hilversum niet doet’. De verhouding tussen Veronica en de zuilen schetste Tony Vos in de volgende anekdote: “Ik ben ook muzikant, saxofonist, en het sextet waar ik vaak in speel werd geëngageerd door de AVRO. Toen we echter onze namen moesten opgeven werd het contract ingetrokken, omdat ik meespeelde. Ik ben van mening dat de zuilen Veronica als stok gebruiken voor de mensen, tegen wie ze een argument nodig hebben om ze de laan uit te sturen.”
Op de vraag hoe lang Veronica het nog uit zou houden, antwoordde de heer Vos: “Weet ik niet, maar ik hoop dat we op het land geraken.”
De regering heeft echter indertijd geen maatregelen genomen en wij geloven, dat de regering het moeilijk zal vallen om nu nog te proberen Radio Veronica uit de aether te krijgen.
Na dit zeer interessante gesprek werden wij uitgenodigd voor een rondgang. Allereerst bezichtigden wij de discotheek, die vijftig tot zestigduizend verschillende titels bevat en nog steeds uitgebreid wordt. Tevens bevindt zich op de begane grond een opnamestudio, waarvan de technische werking door de heer Vos vlot werd uitgelegd. Op de eerste verdieping liggen nog twee studio’s en het magazijn. In het domein van technicus Karel waren wij getuige van de opname van het programma ‘Uit de Koers’, met Tony Vos en Tineke (bekend van het ochtendprogramma ‘Koffietijd’ en Joost de Draaier achter de microfoon.
Hierdoor kregen we de gelegenheid een blik in de keuken te werpen. ‘Uit de koers’ is een volledig geïmproviseerd programma en is dus een van de meest ongedwongen uitzendingen en daardoor het prettigst te beluisteren. Tijdens de opname van ‘Uit de koers’ liep Joost de Draaier (die eigenlijk Willem van Kooten heet) zo nu en dan bij de microfoon weg om met ons een praatje te maken. Het toeval wil dat Joost in zijn gymnasiumtijd (alpha) hoofdredacteur was geweest van het schoolblad van het Goois Lyceum. ‘De Cantecleer’. Veel plezier heeft hij daar niet van gehad, omdat hij er een jaar mee verloor, temeer daar hij het blad alleen vol schreef. Na zijn lyceumtijd ging hij Nederlands studeren te Amsterdam.Deze studie maakte hij niet af. Hierdoor is hij onder de wapenen geroepen en wel bij de Geneeskundige Troepen in Bussum, Daar zit hij de hele dag naast de telefoon en heeft zodoende alle tijd voor het vertalen van Engelse en Amerikaanse hits. Hiermee heeft hij tot nu toe bijzonder veel succes en enkele door hem bewerkte liedjes zijn al op de Nederlandse Hitparade verschenen, waaronder ‘Je bent nog niet gelukkig met een mooie vrouw’. We vroegen hem of hij nog geen genoeg had gekregen van al die hits. “Allang, maar het verdient goed en ik ben er langzamerhand in gespecialiseerd geraakt. Thuis draai ik uitsluitend Jazzplaten” Van het programma’s maken heeft hij echter nog steeds niet genoeg, te oordelen naar het enthousiasme waarmee wij hem aan het werk zagen. Tenslotte bekeken we de vorderingen van de bouw van een aantal nieuwe grote studio’s in een aangrenzend fabriekscomplex.’
Aldus een van de vele nostalgische hoofdstukken in ‘De toerentallen van de pop’ door Cor Gout. Een ander hoofdstuk meldt in detail het single luck van Rob Out met zijn nummer één hit ‘Kom uit de bedstee mijn liefste.’
Mail voor meer informatie over hoe het boek is te bestellen via de Stichting Media Communicatie voor slechts 14 Euro inclusief verzendkosten naar Amsterdam via Rob@mediacommunicatie.nl
HANS KNOT