Maar alles eerst even op een rijtje: Op 11 maart 1927 zond de nieuwe Nederlandse omroep PCJJ van het bedrijf Philips voor de eerste keer korte golftesten gericht op Nederlands-Oostindië, het huidige Indonesië uit. Een jaar later maakte Edward Startz de eerste uitgave van de ‘Happy Station Show’. Het was een licht gemodereerd programma met praten en muziek met als de doelstelling ‘Peace, Cheer and Joy’. Het programma leidde er toe dat de presentator een van de bekendste stemmen in het internationaal golven spectrum werd. De - in sterk contrast tot het vele droge nieuws en de in verloop van de jaren dertig versterkt beginnende politieke propaganda – uitzendingen van Happy Station liep tot het opkomen van de Duitse weermacht in de lente van 1940. Het werd vervolgens na het einde van de Tweede Wereldoorlog voortgezet, toen het weer bevrijde Nederland met Radio Nederland Wereldomroep (RNW) een eigen buitenlandse staatsomroep in het leven riep. Ewdars Startz was geheel genomen 43 jaar verantwoordelijk voor het zondagse programma, tot hij in 1970 door de nieuwe presentator Tom Meijer werd afgelost. Met Meijer, een meertalig, muzikaal bevlogen radioman, kwamen vele nieuwe humoristische en muzikale elementen in de ‘Happy Station Show’. Hij sprak de toehoorders als een grote internationale familie toe en zorgde daarmee voor een – uit huidig perspectief misschien romantisch overkomend – loyale binding aan de show en de uitzendende omroep. ‘Smiles across the Miles’ luidde niet zonder reden het motto van het programma, temeer daar hij zich daarmee van de kakafonie aan woorden in de programma’s op korte golf onderscheidde. Een positie, die zich een klein land als Nederland misschien eerder kon veroorloven dan grotere staten,
Begin jaren negentig van de vorige eeuw ging Tom Meijer met pensioen. Radio Nederland zette de uitzending nog enkele jaren voort, maar beëindigde ze alsnog in 1995. Het was een tijd van grote veranderingen bij de buitenlandse omroepen van West Europa en Noord-Amerika. Met slinkende budgetten en groter wordende druk om zich te rechtvaardigen, zette men versterkt in op nieuws en informatie. Amusement werd bijna overal op een dood zijspoor geschoven. In 2009 werd de ‘Happy Station’ echter weer van het dode spoor afgehaald. Verantwoordelijk hiervoor is Keith Perron, een oorspronkelijk uit Canada stammende radioman, die onder meer voor Radio Canada International, Radio Havana Cuba en China Radio International had gewerkt en die goed bekend is met de omroepwereld. In een studio in Taiwan, zijn huidige woonplaats, presenteert en produceert hij elke week meerdere uitgaven van de ‘Happy Station Show’. Deze programma’s worden steeds op donderdag via de korte golf frequentie van WRMI – Radio Miami International uitgezonden en staan daarnaast als Poscast voor het downloaden ter beschikking. Kleine lokale stationen in Nieuw Zeeland en Indonesië krijgen aparte versies voor het uitzenden op de FM.
Een
eigen YouTube kanaal en een Facebook site zorgen voor contact met
deluisteraars en fans, die erg positief op Perrons initiatief reageren.
“Ik ben verrast en tegelijkertijd gechoqueerd”, zegt Keith Perron over
de reacties die hij sinds maart 2009 heeft ontvangen. “De jongste
toehoorder is elf, de oudste 97. Het is leuk dat ik tot vele mensen
contact heb gekregen, die de ‘Happy Station Show’ nog uit de tijden van
Tom Meijer kennen. Tegelijkertijd ben ik gelukkig dat ik vele nieuwe
luisteraars kan bereiken, die de naam überhaupt niet kennen. De meeste
zijn per toeval bij de uitzendingen
beland en stemmen er nu op af omdat zij totaal anders is dan de
gebruikelijke nieuwsuitzendingen op de korte golf, waar alles op de een
of andere manier gelijk klinkt.” Een tekort aan creativiteit kan men Keith Perron niet toeschrijven. Zijn programma’s komen niet nerveus klinkend over, zijn stijl van presenteren is ontspannen, hij spreekt heel duidelijk vrij en vindt daardoor een persoonlijke toegang. Hij nodigt zijn toehoorders uit hun herinneringen aan het vroegere ‘Happy Station Show’ op te nemen en te naar hem toe te sturen en zendt deze korte fragmenten graag uit. Hij groet de fans als ze jarig zijn, vertelt hen nieuws en brengt spannende verhalen uit Taiwan en hij deelt met hen zijn interesse voor radio. Onder meer vond reeds een interview plaats met de vakauteur Jerry Berg, die de geschiedenis van het buitenlandse radio en de DX- samenleving opgeschreven heeft. Ook was er een speciale extra uitzending over de Zuid Afrikaanse privé omroep Springbok Radio. De muziekkeuze van Perron concentreert zich op oldies, schlagers (zelfs Heino werd al gedraaid!), gevonden liederen uit oude radioarchieven en songs, die de legendarische Tom Meijer in de studio’s van Radio Nederland destijds heeft laten opnemen.
Met Meijer, die hij sinds meer dan 20 jaar kent, heeft Keith Perron, zoals hij zegt, een bijzondere relatie: “Ik herinner mij aan een gesprek, dat we 1992 in zijn tuin in Hilversum hebben gevoerd, kort nadat hij met pensioen was gegaan. Ik weet niet meer, hoe we erop kwamen, maar ik vertelde hem dat ik graag de show zou willen presenteren, als ze op een dag als een onafhankelijke productie terug zou komen. Nou ja, toendertijd was het programma er nog; Pete Myers presenteerde het en vanaf 1993 Jonathan Groubert. Maar Tom, die Radio Nederland Wereldomroep meer dan 20 jaren trouw was, wist dat het programma kort voor het einde stond. Ik weet nog, dat we steeds weer op dit onderwerp terug kwamen, hoe de uitzending zou klinken als ik de verantwoordelijkheid zou hebben. Ik ben inmiddels al lang in de business en heb van nieuws tot amusement bijna alles gepresenteerd– maar de ‘Happy Station Show’ was altijd de uitzending die ik wilde maken.”
