Herinneringen aan het REM-eiland
 

Recentelijk schreef ik over de verzameling speldjes – met betrekking tot radiostations uit het verleden - die ik nog steeds heb. Eén van de leuke reacties, die ik daarop kreeg, was afkomstig uit Norwich in Engeland en wel van Andrew Dawson. Hij stuurde me, geprikt op een stukje karton, een exemplaar – in mint conditie – van een speldje van het REM-eiland, dat me tot op dat moment geheel onbekend was. Ik stond erbij stil dat dit speldje toch al wel 49 jaar geleden aan de man/vrouw werd gebracht.

Het bracht me in gedachten bij een ander bericht, dat ik recentelijk, op zoek naar een ander onderwerp, vond in het krantenarchief van het Nieuwsblad van het Noorden. Voor diegene, niet op de hoogte, kan ik melden dat er in 1964 voor de kust van Noordwijk een kunstmatig eiland in internationale wateren stond, vanwaar radio- en televisie-uitzendingen werden uitgezonden, gefinancierd uit reclame-inkomsten. Tal van protesten, vooral vanuit de politieke hoek en die van de toenmalige publieke omroepen, leidden tot wettelijke maatregelen, waardoor in december 1964 een einde gemaakt kon worden aan de activiteiten van de REM. Het artikel, waarop ik doel, kwam uit de krant van 18 november van dat jaar, waarin men zich afvroeg of er een geheime afspraak was tussen de regering en de leiding achter ‘de REM’.

In het artikel werd gesuggereerd dat de regering het niet tot een open krachtmeting met de REM zou laten komen. Maar op grond van een geheime afspraak met de REM zou deze organisatie voor een concessie in aanmerking komen op voorwaarde dat zowel het radio- als televisiestation voor de afkondiging van de anti-REM-wet vrijwillig uit de ether zou verdwijnen. Na aanvaarding van de wet in de Eerste Kamer, dat op dat moment werd aangenomen dat het zou gebeuren, naderde met rasse schreden het moment dat de regering zou gaan ingrijpen. Zelfs werd al het vermoeden uitgesproken dat dit half december van 1964 zou gaan plaatsvinden.

Uiteindelijk greep de regering in en werden de uitzendingen stilgelegd. Het eiland heeft nog tot ver in deze eeuw op zee gestaan en is sinds enkele jaren een bezienswaardigheid en restaurant in Amsterdam.

Op de foto, genomen door Jelle Boonstra, breng ik een laatste bezoek aan het eiland voordat het van zee verdween.